Powieść wydana w 2014 roku w Japonii pod tytułem „Mężczyźni bez kobiet” to zbiór sześciu opowiadań przedstawiających losy mężczyzn, którzy żyją bez kobiet. Bohater jednej z tych opowieści, zakochany Samsa, budzi się pewnego dnia w łóżku i z przerażeniem odkrywa, że nie pamięta nic ze swojego poprzedniego życia. Co się stało z grubym pancerzem, który go chronił? Samsa będzie musiała dostosować się do nowej i „potwornej” kondycji człowieka. Ale gdy do jego drzwi zapuka dziewczyna, której sylwetkę zdeformował ogromny garb, Samsa będzie musiała sobie z czymś poradzić.
Sześć opowiadań i tyle samo mężczyzn
Te sześć opowieści mają bowiem wspólny wątek, choć bardzo różnią się od siebie. Utożsamiane jest to z niezwykłym wyczuciem czasu, ze świadomością nieodwracalności zaistniałych wydarzeń. Co więcej udaremnia ona poszukiwanie ziemskiego szczęścia i prowadzi do schronienia się w fantastycznej sferze.
Wszystkie te wątki opisują w rzeczywistości historie na krawędzi rzeczywistości, które celowo błądzą po stronie racjonalności. Anomalne jest zachowanie Kafuku (Drive my car), który po śmierci postanawia zostać przyjacielem kochanka swojej żony, aby zrozumieć coś więcej o kobiecie, którą, jak sądził, znał doskonale. Anomalny jest również związek przyjaźni, który łączy Kitaru i Aki, do którego należy również Erika (Wczoraj). Bardzo znaczące jest wolne i arbitralne tłumaczenie, które Aki czyni z linijek piosenki Beatlesów „Yesterday”. Czas zatem jest rozumiany jako podstawowy i zasadniczy element całej narracji. Irracjonalne i nieco absurdalne, w trzecim opowiadaniu pojawia się teza dr Tokai, według której każda kobieta ma niezależny narząd, który pozwala jej kłamać. Jednak to niezdolność Tokaia do podejmowania decyzji i nawiązywania trwałych relacji skazuje go na śmierć głodową.
Również w odniesieniu do czasu rozwija się historia Sherazade, inspirowana historią „Tysiąca i jednej nocy”. Bezterminowe odwlekanie zakończenia opowieści Sharazade opowiedzianej Habarze tworzy nierealny wymiar, który będzie schronieniem dla protagonisty. Nawet Kino, główny bohater kolejnej historii, zdradzony przez żonę, schroni się w pozornie zawieszonej przestrzeni i czasie.
Jednak „Zakochany Samsa” to opowieść, która najlepiej wyraża potrzebę Murakamiego reprezentowaną poprzez absurdalny świat, w którym trudno jest odnaleźć drogę i na nowo odkryć tradycyjne wartości. Oto Metamorfoza Kafki, która stanowi inspirację dla japońskiego pisarza. Absurd jest tematem centralnym. Mężczyźni bez kobiet są zatem tymi, którzy nie są w stanie mieć stabilnych i trwałych związków w świecie XXI wieku.
Murakami jako współczesny pisarz
Każda historia opowiedziana jest w rytm muzyki odnoszącej sukcesy, niezależnie od tego, czy jest to The Beatles, Coleman Hawkins czy Billie Holiday. Liczne źródła inspiracji pochodzenia zachodniego oraz upodobanie do muzyki anglo-amerykańskiej sprawiają, że Murakami Haruki jest pisarzem szczególnie cenionym przez kulturę eurocentryczną. Tym samym zachowuje przy tym wszystkie cechy kultury swojego kraju.